Hierbij de uitgebreide shownotes van episode 3:
Het leed dat Brexit heet
Het Brexit leed concentreert zich nu op Noord Ierland. Officieel hoort het bij Engeland en wil het niet verrenigt worden met de rest van Ierland. De grens tussen de EU en Engeland is door de Brexit op de zee tussen Engeleand en Ierland komen te liggen. Dus als er nu iets geexporteerd moet worden van Engeland naar Ierland gaat het officieel de grens over richting de EU met alle gevolgen van dien.
Apple VR
Apple’s First Headset to Be Niche Precursor to Eventual AR Glasses
Ik ben al een tijdje aan het nadenken over een bericht dat ik las over Apple, dat een nieuw soort headset aan het ontwikkelen is. Maar dan bedoel ik niet oortjes, ik bedoel soort koker die je op je hoofd zet, als een virtual reality bril, behalve dat het niet echt helemaal voor virtual reality moet zijn.
Enfin je begrijpt het, dit is een moeilijke product categorie en het is ook heel gek voor Apple. Want Apple is toch dat bedrijf wat je kent van dat ze dingen die eigenlijk iedereen graag wil hebben maar die technisch best moeilijk zijn, op zo’n geniale manier simpeler en eenvoudig maken dat ineens iedereen het kan gebruiken. Dat is vaak hun strategie. Denk maar aan de Smartphone, Tablet en Smartwatch.
Ik denk, als ik het goed begrijp dat ze nu eigenlijk op weg zijn naar de slimme bril, als ik het zo mag zeggen. Maar de route die Apple deze keer neemt is totaal anders. Ze gaan namelijk geen massaproduct maken, maar ze gaan heel weinig hele dure headset‘s maken met daarin heel veel verschillende soorten van hun nieuwste chips. En daarmee kun je dan dingen die later allemaal simpele en eenvoudiger gemaakt moeten worden. Maar toch is dit dus een product dat eerder komt dan de slimme bril, deze headset moet in 2022 op de markt komen.
En dan moet je voorstellen dat de concurrenten van dit product, van deze headset, dat zijn er Oculus van Facebook en de PlayStation vr en ook HTC heeft wel van dat soort brillen. maar goed, die kosten allemaal, nou, € 300, € 500. En de bestseller in dit genre, de Playstation VR, bestaat al vier jaar, maar wil zelfs voor die prijs maar niet doorbreken. Er worden er per jaar maar iets van 150.000 verkocht – wereldwijd. En het ding wat Apple wil gaan bouwen is vele malen duurder naar verwachting, we hebben het sowieso over meer dan €900, misschien zelfs een paar €1000 voor zo’n headset, waar er dan ook nog nooit heel veel van zullen gaan komen, dus je kunt je afvragen of er veel software voor gemaakt gaat worden.
Hoe dan ook, het idee is dat je, als je hem op zet, om je heen een virtuele ruimte ziet, in 3D, waarin je kunt gamen, video kunt kijken en kunt communiceren met elkaar. Wat denk jij Jeroen, is dit het definitieve bewijs dat Tim Cook, de CEO van Apple even geniaal is als Steve Jobs? Gaat dit het device zijn waarmee Tim zijn stempel set en de toekomst van Apple veilig stelt? Geloof jij überhaupt in Virtual Reality headset’s, of uiteindelijk in de slimme bril met een soort laagje over de werkelijkheid heen, een soort Heads Up Display voor het oproepen van digitale informatie? Of is Apple gewoon helemaal gek geworden als het dit nieuwe product echt op de markt brengt?
Ook wel grappig; Apple was altijd tegen VR en vóór AR. In 2016 zei Tim Cook over AR versus VR “I favor augmented reality (AR) over virtual reality (VR), AR technology may be more commercially viable because it allows users to be more “present. My own view is that augmented reality is the larger of the two, probably by far.”” Da’s toch gek dan, dat je vijf(!) jaar later met een heule dure VR bril komt?
Podz
Een interessant idee nu er een explosie is aan audio content. Podz analyseert podcasts en haalt uit jouw podcast playlist 60 seconden fragmenten van de meest interessante passages. Als je op basis van die 60 seconden meer wilt horen kan dat gelijk.
Vergeet me nietjes
Boston Globe launches ‘Fresh Start’ initiative: People can apply to have past coverage about them reviewed
Ik zag ook dat de Boston Globe een heel interessant nieuw initiatief gestart is onder de naam Fresh Start oftewel een nieuwe start. Dat programma houdt in dat je als persoon een verzoek in kunt dienen bij de krant om artikelen of informatie over jezelf te laten updaten aanpassen of anonimiseren voor zover die informatie online oproepbaar is. Het initiatief is onderdeel van een bredere gedachte om te evalueren hoe bijvoorbeeld misdaad verslaggeving werkt, wat de effecten zijn van het feit dat dingen tegenwoordig niet meer een dagje in de krant staan en dan verdwijnen, maar eigenlijk als ze eenmaal gepubliceerd zijn daarna altijd maar oproepbaar blijven. Welk effect heeft dat op mens en maatschappij? Ik vond dat een hele interessante gedachte. Het is natuurlijk zo dat de impact van een krantenartikel juist doordat het eigenlijk altijd maar beschikbaar blijft voor iedereen veel groter is dan vroeger, in de tijd voor het internet. Daarnaast maken we in ons denken hierover maatschappelijk ook stappen vooruit. Denk bijvoorbeeld maar aan het opnemen van het recht om vergeten te worden in de nieuwe privacy wetgeving.
Ik moet zeggen dat het me ook persoonlijk aanspreekt. Ik heb ooit lang geleden eens een keer iets naars meegemaakt toen een jonge journaliste in mijn ogen een soort karaktermoord pleegde op mij in een artikel in de NRC. Deze juffrouw, die inmiddels lerares Duits is, wilde graag een artikel schrijven over de opkomende generatie nouveau riches die ontstond doordat jonge mensen succes hadden en fortuin maakten op en met het internet.
De strekking van haar artikel was dat het hier vooral ging om zielloze materialistische jongemannen zonder al te veel betrokkenheid of inhoud, die alleen maar met internet aan de slag gingen om zo snel mogelijk rijk te worden. Helaas vond ze bij haar zoektocht naar informatie mijn persoonlijke website waarop ik, ik was toen eind 20, inderdaad onder andere een lijst met favoriete whisky‘s had geplaatst en foto van de techniek in mijn BMW. Wat haar betreft illustreerde dat perfect het verhaal dat ze wilde schrijven, dus zette ze mij met naam en toenaam in de krant als een voorbeeld van deze nare generatie.
Daarbij nam ze overigens niet de moeite om contact met mij op te nemen, hoor en wederhoor toe te passen of me zelfs maar een enkele vraag te stellen, wat eenvoudig genoeg was geweest. Gelukkig is dit nare artikel inmiddels ver naar de achtergrond verdwijnen op het internet en komt het niet meer op de eerste pagina’s voorbij op Google, maar dat is wel een tijd lang zo geweest en ik vond dat heel vervelend. En ook onterecht trouwens. Ik was met internet begonnen voordat er geld mee te verdienen viel, omdat ik het fantastisch vond, er heel veel passie voor had en er alles van wilde weten. Ik zat wezenlijk anders in de wedstrijd dan het soort type dat zij beschreef, al herkende ik het fenomeen op zich wel, het was echt heel vervelend om zo weggezet te worden.
Nu is dit natuurlijk een onschuldig voorbeeld en niet meer dan een kleine persoonlijke frustratie maar stel je voor dat je echt iets stoms gedaan hebt in je vroege 20 jaren waarvoor je inmiddels ook gewoon boete gedaan hebt, de straf uitgezeten hebt of in therapie bent geweest. Feit is natuurlijk dat zo lang er ooit een stukje over in de krant gestaan heeft je daar eigenlijk nooit meer van los komt dankzij onze huidige informatie architectuur.
Wat mij betreft zou dit juist voor gewone mensen heel laagdrempelig gemaakt moeten worden. Natuurlijk liggen de zaken anders als je een publieke functie hebt of persoon bent, helemaal als je daarbij hebt gefraudeerd of het vertrouwen hebt beschaamd. Maar uit het onderzoek van deze krant blijkt dat het vaak gewone mensen en in Boston specifiek ook gekleurde zijn waren die hierdoor vaak heel lang een achterstand blijven houden, bijvoorbeeld op de arbeidsmarkt.
Juist om dat soort dingen op te kunnen lossen ben ik eigenlijk wel blij met het initiatief van de Boston Globe en het lijkt me persoonlijk wel een idee als Nederlandse nieuwsmedia een dergelijke dienst onderdeel zouden maken van hun standaard dienstverlening. Heb jij ook iets op je kerfstok dat je graag zou laten wissen, Jeroen? Vind je dat Nederlandse media deze dienst ook aan moeten gaan bieden?
Wij zijn thought leaders en anders kopen we het wel
Rolling Stone seeks ’thought leaders’ willing to pay $2,000 to write for them
Ik ben een groot liefhebber van Rolling Stone magazine. Ken je dat, Jeroen? Begrijp me niet verkeerd ik ben geen abonnee of zo, maar Rolling Stone is een blad dat ik op de luchthaven vroeger graag meepakte als ik zin had om even lekker wat ontspannends te lezen met enig niveau. Het is een links liberaal magazine, maar dan in de Amerikaanse zin daarvan, behoorlijk vrijzinnig, dat schrijft over muziek en popcultuur maar ook over politiek. Eigenlijk heeft het best wel veel goeie schrijvers en journalisten aan zich verbonden door de jaren heen.
Ik was dan ook heel verbaasd toen ik pas geleden las dat Rolling Stone nu op zoek is naar Thought Leaders, zoals zij dat noemen, die bereid zijn om $ 2000 te betalen. In ruil daarvoor krijgen zij de kans om “de toekomst van cultuur vorm te geven’. Ik kan me voorstellen dat je je afvraagt wat dat precies inhoudt; nou, dat betekent dat je jezelf kunt aanmelden, en als je door de ballotage komt en jaarlijks abonnement betaalt van $ 2000, je de kans krijgt om je eigen content te publiceren op de Rolling Stone website
De suggestie wordt er bij gewekt dat je, als je dat doet, jij jezelf dan kan positioneren als een leading expert. Je koopt dus eigenlijk een aureooltje van autoriteit dat jou verstrekt wordt doordat je binnen de muren van Rolling Stone mag publiceren, op het internet. In de woorden van Rolling Stone zelf, “Being published in one of the best known entertainment media outlets in the world sets you apart as a visionary, leader, and bold voice in your industry”. Wat vind jij van Jeroen?
In 2017 werd Penske Media Corporation de eigenaar van Rolling Stone. Tot die tijd was het eigenlijk vanaf de oprichting in 1967 in handen geweest van een aantal van oorsprong idealistische hippies. Maar de overgang naar Penske heeft wel voor een aantal veranderingen gezorgd bij bedrijf; het gaat natuurlijk niet goed met de magazine business, advertentie inkomsten lopen terug en men is druk op zoek naar nieuwe business modellen.
Een aantal van de veranderingen die Rolling Stone sinds 2017 doorgemaakt heeft zijn een betaalde charts service, meer nadruk op artikelen over de muziekindustrie zelf, en een betaal muur waardoor lang niet alles meer vrij te lezen is op het internet. Dit nieuwe initiatief lijkt de volgende stap te zijn in een serie van maatregelen die de opbrengsten overeind moeten houden.
Kwaliteit en ballotage lijkt nog wel een dingetje; als je even kijkt naar wat er inmiddels op deze manier gepubliceerd is op Rolling Stone zijn twee voorbeelden een artikel dat de toekomst van de cannabis industrie in Amerika zeer rooskleurig afschildert, geschreven door een PR medewerker die werkt voor een cannabis producent of bijvoorbeeld een stuk waarin de nadruk gelegd wordt op de sociale waarde en maatschappelijke bijdrage van sport, geplaatst door de oprichter van een online platform voor sport weddenschappen.
https://www.theguardian.com/media/2021/jan/23/rolling-stone-magazine-culture-council-publication
Het Tissue Symposium
Ik kreeg laatst een interessant advertentie voorgeschoteld op LinkedIn. Het was een ad voor het Europees Tissue Symposium dat op 29 April gehouden wordt. Veel overtuigende teksten over waarom tissues hygienischer zijn en duurzamer omdat bosbouwers weten dat ze 50 jaar vooruit moeten denken bij het planten van bomen
Maar zonder dollen. LinkedIn heeft als voordeel dat je B2B heel gericht kan adverteren op functiegroepen, functietitels, sectoren of zelfs individuele bedrijven. Toch heeft Linkedin met meer dan 700 miljoen gebruikers en 8 miljard omzet naar schatting maar 1,5 miljard ad inkomsten
You’ve got mail from Spinazie
Researchers hebben een manier ontwikkelt om spinazie plantjes te laten emailen. De plant reageert namelijk op bepaalde stoffen. In dit geval op stoffen die vrijkomen bij explosies of door mensen gemaakte chemicalien. De nanosensoren in de spinazie Kunnen een signal geven bij het meten van die stiffen. Dit signaal triggert dan weer een email.
https://www.axios.com/mit-spinach-emails-pollution-04e21941-f692-477d-a5b4-894dabb4e894.html
Miljardair wappies?
1)\ The democratic nation-state basically operates like a criminal cartel, forcing honest citizens to surrender large portions of their wealth to pay for stuff like roads and hospitals and schools.
2) The rise of the internet, and the advent of cryptocurrencies, will make it impossible for governments to intervene in private transactions and to tax incomes, thereby liberating individuals from the political protection racket of democracy.
3) The state will consequently become obsolete as a political entity.
4) Out of this wreckage will emerge a new global dispensation, in which a “cognitive elite” will rise to power and influence, as a class of sovereign individuals “commanding vastly greater resources” who will no longer be subject to the power of nation-states and will redesign governments to suit their ends.
Alle rijken vluchten:
-Elon musk nu in crypto maar hij wil naar mars
-Bezos wil ook buitenaardse settlements oprichten
-Peter Thiel naar Nieuw Zeeland